Pierwszy galop!

Pierwszy galop to zawsze wielkie i wspaniałe przeżycie. Dowiesz się teraz co zrobić, aby był bezpieczny i przyjemny.

Przed pierwszym galopem:

-maksymalnie podciągnij popręg, aby siodło nie przesunęło się
-dobrze rozgrzej się w kłusie

Jeśli się boisz, stresujesz:

-poproś instruktora aby ten pierwszy galop odył się na lonży, byś mogła/mógł skupić się na dosiadzie a nie na kierowaniu koniem.

JAK ZAGALOPOWAĆ?

-jedziesz kłusem ćwiczebnym
-najłatwiej zagalopować na zakręcie (w rogu ujeżdżalni), ale można to robić również na prostej. Aby to zrobić:
-cofasz zewnętrzną łydkę do tyłu, wewnętrzna pozostaje przy popręgu i uciskasz konia łydkami, wypychasz z miednicy oraz napinasz wewnętrzną wodzę tak by widzieć pół oka konia
-jeśli koń nie przejdzie w galop powtórz to jeszcze raz

Prawidłowy dosiad w galopie - coś niemożliwego? Jasne że nie to łatwe:

-jeżeli galopujesz w półsiadzie, jak najmocniej ściśnij siodło kolanami, trzymaj się na kolanach i początkowych częściach łydek - wrażenie klęczenia w siodle i złap się rękami grzywy konia (spokojnie, zwierzaka to nie boli)
- w pełnym siadzie natomiast, rozluźnij się i odchyl się do tyłu aby podążać wraz z ruchem konia, nie klepać pupą o siodło i utrzymać równowagi. Staraj się NIE pochylać do przodu. Rozluźnij się i podążaj wraz z ruchem konia. Twoja miednica musi wykonywać w rytm konia ruch tak jakby przód - tył.

A co jeśli pierwszy galop jest w terenie?:

- rób wszystko żeby nie spaść
- przyjmij taki dosiad jaki dla ciebie będzie najpewniejszy (półsiad lub pełny siad)
- mocno trzymaj się kolanami
- uważnie pilnuj żeby stopa nie wyleciała ci ze strzemienia

Jeśli pełny siad w galopie sprawia ci trudność to musisz:

- bardzo dużo jeździć kłusem ćwiczebnym
- robić różne ćwiczenia w kłusie bez strzemion np.żabki, szpagaty, półsiady bez strzemion

Życzę ci przyjemnych galopów i radości z jazdy!



Inspiracja: https://www.youtube.com/watch?v=3Kqnc4dbgzQ

Mucha końska - Co to jest i jak z nią walczyć ?

Każda osoba miała kontakt z tym owadem, który nie zalicza się na pewno do przyjemnych z powodu bolesnego ukłucia. W szczególności spotykamy tego insekta przy zbiornikach wodnych, a jego zwalczanie jest ważną kwestią.

Czym jest mucha końska ?
To ani nie giez, ani nie ślepak. Jusznica deszczowa, potocznie zwana „końską muchą”, jest jednym z najbardziej powszechnych i uciążliwych owadów. Atakuje nas i nasze zwierzęta niepostrzeżenie, szczególnie w lasach i pobliżu wody.Muchy końskie można spotkać w okresie od maja aż do późnej jesieni, jednak największą aktywność można zaobserwować w lipcu i sierpniu. Owady te są niezwykle pospolite i najczęściej występują masowo. Widać wyraźnie, że szczególnie licznie dają się we znaki w pobliżu zbiorników wodnych. Ponadto można na nie trafić także na leśnych i polnych drogach, a nawet w centrach miast. Warto zaznaczyć, że szczególnie przed burzą samice jusznicy są ruchliwe i atakują ludzi i zwierzęta domowe, boleśnie kłując skórę. Aktywne są zawsze w dni wilgotne i upalne. Ich upodobanie do wilgoci zauważyć można wtedy, gdy po kąpieli wyjdziemy z wody. Muchy końskie uwielbiają bowiem nasze wilgotne ciała.

Jak walczyć z muchą końską?

Gdy chodzi o ochronę zwierząt (szczególnie krów i koni) to tradycyjnie stosuje się spraye na bazie Permetryny, który działa na muchy bardzo drażniąco i którego zapach skutecznie je odstrasza. Preparaty oparte na Pyretrynie są równie skuteczne, natomiast czas ich skutecznego działania nie jest tak długi jak preparatów opartych na Permetrynie. Odpowiednio długi kontakt owada z insektycydem, zabija go. Stosując spraye należy pamiętać o dokładnym nanoszeniu repelentu na całe ciało zwierzęcia, gdyż owady będą poszukiwały miejsc, które nie są odpowiednio zabezpieczone. Z reguły takimi miejscami okazują się być nogi i podbrzusze.

Domowe sposoby na much końskie:- ocet - zapach octu odstrasza 2/3 much przesiadujących na naszym rumaku.
- czosnek granulowany- to najbardziej skuteczna broń przeciwko tym owadom. Podajemy czosnek zmieszany z paszą lub owsem. Gdy koń zacznie się pocić zapach czosnku zacznie wydobywać się wraz z potem i odstraszy to muchy.
- mieszanka ziołowa- działa podobnie do octu * 50 g nasion anyżu , 
* 15 g bazylii, 
* 1l alkoholu 40 %, 
* 2 roztarte ząbki czosnku, 
* 50 g goździków (przyprawy), 
* 10 g melisy lekarskiej, 
* 1-2 flakoniki olejku cytrynowego, 
* 30 g tataraku. 
Mieszankę tę szczelnie zamknąć w szklanym naczyniu. Po kilku dniach dodać ponownie trochę alkoholu. Nalewkę pozostawić w ciepłym miejscu przez kilkanaście dni. Następnie dokładnie odcedzić i rozcieńczyć 1 l wody. Przelać do butelki z rozpylaczem

TOP 10 mitów/błędów w jeździectwie

10. "Jazda konna to babski sport"

Co prawda w stajni, w której jeżdżę, jeździ tylko 4-5 chłopaków, spójrzcie np. na zawody Grand Prix. Jeżdżą tam raczej mężczyźni, chociaż kobiety też, ale jest ich mniej.

9. "Konie śmierdzą"Każdy, kto przebywa z końmi wie, że nie konie, ale ich odchody śmierdzą. Wszyscy mówią, że to okropne, ale moim zdaniem ludzka kupa pachnie gorzej.

8. "Ostrogi służą do popędzania koni"

Nic bardziej mylnego. Ostrogi służą do wymuszenia posłuszeństwa, do popędzania służą łydki, ewentualnie głos, a w ostateczności bat.

7. "Kaski są dla dzieci"

A potem ktoś się dziwi, że ma rozciętą głowę. Zawsze powinno się mieć na sobie toczek lub kask i nie przeceniać własnych możliwości.

6. "Jazda konna jest łatwa"

Osobom z takim nastawieniem polecam wsiąść na konia 1.80 i zagalopować przy użyciu odpowiednich pomocy i z dobrym dosiadem. Jazda konna jest sportem, którego uczysz się całe życie.

5. "Konie są niebezpieczne"

Konie nie są agresywne, przynajmniej nigdy ze swojej winy, zawsze z winy człowieka. Ogiery są niebezpieczne przez swoje libido, ale wałachy zachowują się inaczej.

4. "Ujeżdżanie"

zamiast "ujeżdżenie". Was też to wkurza?

3. "Mam konia profa i on nigdy się nie spłoszył"Raczej nie. Nie znam konia, który nigdy by się nie spłoszył. To u nich jakby naturalne.

2. " Każda rasa wygląda tak samo"Nie!!!

1. "Mylenie wodzy z lejcami"
Drodzy Początkujący koniarze ( jadąc na koniu w rękach trzymamy WODZE. Lejce mamy w bryczkach, powozach, dorożkach itp. Strasznie wkurza mnie ten błąd.

Rodzaje siodeł

Cześć i czołem! Dziś opowiem wam trochę o siodłach, a dokładnie o ich rodzajach i zastosowaniach!
Zapraszam do przeczytania!

Siodło wszechstronne

Używane we wszystkich dyscyplinach i przy nauce. Średnie poduszki kolanowe, tak, aby można było w nim skakać, ale także dobrze działać łydką.                                                                                                                               

Siodło skokoweUżywane w skokach. Ma duże poduszki kolanowe, zapewniające równowagę i przytrzymanie nóg w półsiedzie. Nie można w nim jednak działać łydką tak dobrze jak w ujeżdżeniówce.

Siodło ujeżdżeniowe Używane w ujeżdżeniu, prawie pozbawione poduszek kolanowych, by móc perfekcyjnie działać łydką. Nie nadaje się jednak do skoków.














Siodło wyścigowe
Służy właściwie tylko do przytrzymania strzemion. Używane w gonitwach płaskich.
Najlżejsze siodła, zwane klapką, ważą tylko 200g.

KulbakaSiodło wykorzystywane przez kawalerię. Ma wysokie łęki,by żołnierz przy cięciu szablą mógł utrzymać równowagę. Jest obite skórą i ma dodatkowy pojemnik na owies i prywatne rzeczy.

Siodło westernoweSiodło wykorzystywane we wszystkich konkurencjach jeździeckich. Jest większe, glębsze i cięższe od siodła klasycznego. 
Jesgo strzemiona nie zapewniają takiej równowagi jak w klasyku, więc jeździ się kłusem ćwiczebnym i galopem w pełnym siadzie. Jeździ się też na długich wodzach i steruje się bardziej nogami.

















źr. grafika google

Jak schłodzić konia w gorący dzień

5 sposobów na schłodzenie konia latem:

1. Moczone siano Podanie moczonego w zimnej wodzie siana przyjemnie schłodzi naszego konia i pozwoli odsapnąć mu podczas upałów. Dodatkowo dzięki temu pozbędziemy się zalegających kurzu i pyłków, dzięki czemu nie dostaną się one do końskich dróg oddechowych podczas jedzenia. Najlepiej zostawić siano od 10 do 60 min w wanie lub kastrze pełnej zimnej wody. Tak przygotowane siano należy od razu podać koniowi.

2. Kąpiel To jeden z najbardziej popularnych sposobów na końskie ochłodzenie. Jednak zanim skierujemy na naszego podopiecznego strumień wody upewnijmy się, czy nie jest ona zbyt zimna. Wbrew pozorom lodowaty strumień nie jest wskazany, zwłaszcza kiedy nasz koń jest rozgrzany słońcem lub spocony. Woda powinna być przyjemnie chłodna, jednak nie może zamrażać palców. Polewanie powinniśmy zacząć od nóg, by potem przejść na szyję i klatkę piersiową.  W gorące dni nasz kosz z pewnością będzie wdzięczny za taki prysznic.

3. Zimne okładyW czasie upałów okłady z zimnych ręczników sprawdzą się znakomicie. Jak je wykonać? To proste – wystarczy zanurzyć materiał w chłodnej wodzie, wycisnąć jej nadmiar i położyć na końskiej szyi i za uszami. W czasie okładów dobrze jest pilnować konia, by ręczniki się z niego nie zsunęły. To także dobre rozwiązanie po męczącym treningu, zwłaszcza wtedy, kiedy nie mamy dostępu do myjki.

4. Dużo wodyChłodna woda to pozycja obowiązkowa – nie tylko w czasie upałów. Nie wystarczy jednak, by koń miał do niej dostęp cały czas. By naprawdę zechciał ja pić musi być ona odpowiedniej jakości. Zarośnięty zbiornik z glonami i ciepłą cieszą zniechęci większość koni i może doprowadzić do ich odwodnienia. Wierzchowce cenią sobie czyste poidła lub kastry z chłodną i świeżą wodą. Z tego powodu powinniśmy kontrolować jej stan przynajmniej dwa-trzy razy dziennie.

5. Golenie Jeżeli mimo wysokich temperatur nasz koń nadal ma sporo sierści ,to warto pomyśleć o goleniu. Pozwoli ono na szybsze chłodzenie się po treningach i spowoduje, że wierzchowiec będzie się mniej pocił. W tym celu dobrze jest skonsultować temat z profesjonalistą, by doradzić nam sposób golenia i fachowo je przeprowadził.






                                                                                                                                                                     

źr. Gallop, koń i jeździec
źr. zdj grafika google

Jazda w stylu Western Reding

Czym jest Western Reding?

Western Riding to styl jazdy konnej. Od tradycyjnej jazdy klasycznej inaczej angielskiej, western można odróżnić przede wszystkim rzędem jeździeckim (tj. siodło, kiełzno), ubiorem jeźdźca oraz sposobem jazdy. Prowadzenie konia odbywa się na zupełnie luźnych wodzach, metodą neck reining (przykładanie wodzy do szyi konia i odchodzenie od nacisku),a komunikację umożwiwiają nam łydki i dosiad.

Poprzez trening uczy się konia aby reagował na coraz lżejsze sygnały dawane przez jeźdźca. Początkowo - do 6 roku życia konia, używa się wędzidła snaffle bit (zwykłe wędziło z kółkiem wędzidłowym) wodze trzymając w obu rękach. Po ukończeniu 6 roku życia wędzidło zmienia się na czankę (pelham) prowadząc konia już na jedną rękę.

Zawody w jeździe westernowej

Zawody w jeździe westernowej sprawdzają wszystko, poczynając od zdolności konia do wykonywanie skomplikowanych ćwiczeń na wodzach oraz zbierania i kontrolowania bydła, skończywszy na umiejętności wykonywania slalomu między rzędem beczek. Organizowane sa mistrzostwa świata i Europy, a także wiele regionalnych i narodowych zawodów. Wielu jeźdźców wpada w sidła jazdy westernowej. Ucząc się stylu jazdy, ćwiczą także umiejętności "Dzikiego Zachodu", takie jak wiązanie liny, strzelanie z bata, rzucanie nożem i toporem czy szybkie wyciąganie i odbezpieczanie broni. Zaskakujące jest, co może podsunąć wyobraźnia siedzącemu w westernowym siodle nawet emerytowanemu już jeźdźcowi!
Każdy koń może być użyty do jazdy westernowej, ale nie każdy ma temperament i odziedziczone zdolności do wszystkich westernowych zawodów. Amerykański Quarter Horse to popularny i bardzo dobry wybór - koń ten jest szybki, energiczny, elastyczny, inteligentny i ma wrodzony "zmysł bydła", co ułatwia odnoszenie sukcesów w zawodach. Inne amerykańskie typy koni, takie jak Appaloosa, Paint horse i Pinto również wypadają dobrze. Praktycznie każdy koń, który zostanie nauczony reagowania na ciężar i dosiad bardziej niż rękę i nogę, może startować w pokazach.


 

Chody Koni

Tak jak każdy z nas może poruszać się różnymi sposobami tak i konie posiadają różne rodzaje chodów. Cześć chodów to chody naturalne, czyli wrodzone, którymi koń porusza się na wolności. Pozostałe to chody sztuczne – wyuczone przez człowieka dzięki ujeżdżeniu lub tresurze. Wyróżniamy trzy podstawowe chody konia – stęp, kłus oraz galop, choć w tym opracowaniu celowo wyodrębnię cwał, który jest rodzajem galopu.

Stęp

To czterotaktowy najwolniejszy chód konia. Wydawało by się, że najprostszy … a jednak w zawodach ujeżdżeniowych chody w stępie punktowane są podwójnie. W stepie zawsze słychać cztery uderzenia kopyt o ziemię. Jeżeli stęp zaczyna się od lewej tylnej kończyny to następnie jest lewa przednia następnie prawa tylna i na końcu prawa przednia itd. Przeciętna prędkość konia w stępie to około 6 km/godzinę. Wyróżniamy cztery rodzaje stępa:
Stęp pośredni (inaczej roboczy) – jest to wolny stęp.
Stęp zebrany – W stepie zebranym praca kopyt jest dynamiczna, krok krótszy niż w stępie pośrednim ale za to bardzo doniosły.
Stęp wyciągnięty – Stęp z maksymalnie wyciągniętym krokiem, ślady tylnych kopyt wyraźnie przekraczają ślady przednich.
 Stęp swobodny –  przeważnie kojarzony ze stepem na długiej wodzy, wykorzystywany przez jeźdźców podczas przerw w pracy.

Kłus

Kłus to dwutaktowy ruch konia. W tym ruchu kończyny parami naprzemiennie odbijają się od ziemi – prawa przednia razem lewą tylną itd. Prędkość konia w kłusie to około 10-15 km/godz. Istnieją cztery rodzaje kłusa:
Kłus to dwutaktowy ruch konia. W tym ruchu kończyny parami naprzemiennie odbijają się od ziemi – prawa przednia razem lewą tylną itd. Prędkość konia w kłusie to około 10-15 km/godz. Istnieją cztery rodzaje kłusa.
Kłus roboczy – naturalny kłus konia, porusza się on regularnie, rytmicznie i bez specjalnego wysiłku.
Kłus pośredni – nieznacznie szybszy od kłusa roboczego, koń jest bardziej wydłużony.
Kłus wyciągnięty – jest to rodzaj kłusa wykonywanego wyłącznie na ujeżdżalni, po każdym kroku koń maksymalnie wyciąga kończyny.
Kłus zebrany – kroki konia są mniej obszerne niż w kłusie wyciągniętym, ale bardziej sprężyste i dostojne. Koń ma uniesioną zaokrągloną szyję.

Galop

Galop to trzytaktowy ruch konia. Każdy kto marzy o jeździe konnej marzy o galopie.
 Zdecydowanie wygodniejszy do jazdy niż kłus. W zależności od tego, która para kończyn wysuwa się bardziej do przodu rozróżniamy galop na prawą i na lewą nogę
 Wyróżniamy poniższe rodzaje galopu:
 Galop roboczy – jest to galop w naturalnym rytmie konia i w jego pełnej równowadze
 Galop pośredni – jest to galop, który zmusza konia do mocniejszej pracy grzbietem, foule jest dłuższe niż w galopie roboczym
Galop zebrany – jest to galop zwolniony do minimum, mamy wrażenie, że koń odbija się jak piłeczka.
 Galop wyciągnięty – ruchy bardziej wyciągnięte niż w galopie pośrednim, koń wydłuża się tyle na ile pozwala mu budowa ciała.
Cwał – jest to najszybsza odmiana galopu, ale charakteryzuje się czterotaktowym rytmem, a nie trzy jak galop opisany powyżej. Koń stawia nogi w kolejności – lewa tylna, prawa tylna, lewa przednia, prawa przednia (lub odwrotnie) – a następnie następuje faza lotu, podczas której wszystkie nogi konia znajdują się w powietrzu. Najszybsze konie świata cwałują z prędkością dochodzącą do nawet 60 km/godz.

Dyscypliny soprtu jeździeckiego cz. II

Powożenie

W sporcie zaprzęgowym powozi się zaprzęgami jedno, dwu-,czterorokonnymi. W dyscyplinie tej duże znaczenie ma dopasowanie koni, uprzęży, liberii powożącego i luzaka do stylu zaprzęgu. Wyróżnia się dwa style:
~ Styl węgierski( wiejski)
~ Styl angielski (dżentelmeński)
 Pierwszym etapem zawodów jest prezentacja i ocena zaprzęgu. Główna część obejmuje trzy próby: ujeżdżenie, maraton, w którym używana jest specjalna bryczka (inna niż w pozostałych próbach), oraz konkurs zręcznościowy powożenia.

Woltyżerka 

 Woltyżerka to gimnastyka akrobatyczna wykonywana na koniu poruszającym się galopem po okręgu o średnicy 15m. Zespół składa się z 9 zawodników i osoby prowadzącej konia na lonży.Zawody polegają na wykonywaniu dwóch programów: obowiązkowego oraz dowolnego z podkładem muzycznym.

Rajdy konne

 

Jest to jedna z jeździeckich dyscyplin sportowych, uznana za oficjalną przez Międzynarodową Federację Jeździecką (FEI) w 1982 roku. W tej konkurencji jeździec i koń muszą pokonać określony dystans kilkudziesięciu kilometrów w jak najkrótszym czasie. Zwycięzcą rajdu jest para, która pierwsza przekracza linię mety, spełniając równocześnie na trasie normy weterynaryjne. Po każdym odcinku (tzw. "pętli"), jak też przed startem i po zakończeniu rajdu, koń jest poddawany kontroli weterynaryjnej. Tylko pozytywna opinia lekarza weterynarii na każdej bramce umożliwia zawodnikowi kontynuowanie następnego odcinka

Reining

konkurencja jeździecka w stylu westernowym polegająca na jak najdokładniejszym przejechaniu zadanej trasy (zwanej w reiningu schematem, ang. pattern). Cały przejazd wykonuje się w galopie, prowadząc konia jedną ręką. Reining jest często nazywany ujeżdżeniem w stylu western.
 W Reinigu jest dostępnych 11 patternów. Wszystkie one składają się z tych samych elementów,

ułożonych w różnej kolejności.

Dyscypliny Jeździeckie

Część wszystkim!
Dziś opiszę wam kilka dyscyplin związanych z jeździectwem :)
Zapraszam do przeczytania!

Dyscypliny sportu jeździeckiego

Międzynarodowa Federacja Jeździecka (FEI) zatwierdziła 7 dyscyplin sportu jeździeckiego: ujeżdżenie, skoki przez przeszkody, wszechstronny konkurs konia wierzchowego(WKKW), powożenie, woltyżerka, konne rajdy długodystansowe i reingi. Trzy pierwsze konkurencje znalazły się w programie igrzysk olimpijskich.

Ujeżdżenie

W ujeżdżeniu jeździec na koniu porusza się po czworoboku o wymiarach 60 x 20 m, na którym umieszczone są punkty oznaczone literami alfabetu.

Startująca para ( koń i jeździec ), od której wymaga się wzajemnego zrozumienia i współdziałania, płynności poruszania się, elegancji i harmonii, wykonuje określony program na który składają się obowiązkowe ruchy. W celu zwiększenia atrakcyjności tej dyscypliny wprowadzono program dowolny (kur), wykonywany  do muzyki. Podkład muzyczny powinien pasować do typu konia i  wykonywanego przez niego ruchu oraz stroju zawodnika.

Skoki przez przeszkody

Skoki przez przeszkody są najpopularniejszą i najszybciej rozwijającą się dyscypliną jeździecką w Polsce i na świecie.
Zawody polegają na rozgrywaniu różnorodnych konkursów, w których startująca para pokonuje specjalny tor z przeszkodami ruchomymi i stałymi, mającymi różną wysokość i ustawionymi w określonej kolejności, na placu zwanym parkurem. Ocena i uzyskana lokata pary biorącej udział w zawodach zależą od rodzaju konkursu. Najczęściej podstawą rankingu jest liczba błędów na przeszkodach, czas pokonania toru lub wysokość i stopień trudności przeszkód.

Wszechstronny konkurs konia wierzchowego (WKKW)

Wszechstronny konkurs konia wierzchowego składa się z trzech prób odbywających się w trzech kolejnych dniach. Najpierw przeprowadzane są zawody w ujeżdżeniu. Druga próba zwana terenową,

podzielona jest na cztery odcinki:  "a"-drogi i ścieżki, "b"- steeple-chase( bieg z przeszkodami w postaci potoków, wałów itp) "c"-ponownie drogi i ścieżki, "d"-tzw. cross, czyli bieg przełajowy z przeszkodami terenowymi.

Trzecia próba ma udowodnić że po dwóch wyczerpujących dniach koń nadal zachował zwinność , energię i posłuszeństwo


Dalsza część posta dziś wieczorem :) 

Jeździectwo Naturalne

Czym jest jeździectwo naturalne ?

Naturalne jeździectwo (NH) po prostu oznacza, że znamy i rozumiemy końskie zachowania instynktowne i stadne, oraz że wykorzystujemy tę wiedzę do uzyskania chętnego partnerstwa i komunikacji z koniem, i to w sposób, który jest dla niego zrozumiały.
Chociaż nazwa ' jeździectwo naturalne’ jest terminem nowym, to jednak pojęcie było znane od setek, jeśli nie tysięcy lat. Bracia Bill i Tom Dorrance z Kalifornii, zapoczątkowali aktualny trend w kierunku NH poprzez swój wpływ na kolejne generacje trenerów NH, z których wielu stało się sławnymi i odniosło komercyjny sukces dzięki temu, czego nauczyli się od tych dwóch mistrzów. Jest także wielu mniej znanych trenerów praktykujących jeździectwo naturalne, którzy nie są sławami, ale są świetnymi trenerami.
Tym, co łączy wszystkie “marki” naturalnego jeździectwa jest zrozumienie naturalnych zachowań koni w celu umożliwienia im przyjemnej, chętnej i współpracującej koegzystencji z ludźmi. NH zaczyna się od podstawowego zrozumienia co motywuje konie i w jaki sposób konie się porozumiewają.

Jak zrozumieć koński język ?

Konie to zwierzęta bardzo komunikatywne, porozumiewające się głównie za pomocą języka niesłyszalnego. Konie używają języka znaków, wykorzystując do tego każdą część swego ciała: podniesienie głowy, ustawienie ucha, gesty nozdrzy i warg, ruchy nosa, przednie kopyta, tylne kopyta, pozycja ogona, oraz kilka zróżnicowanych słyszalnych przywołań. To zawiły język i bardzo charakterystyczny: gdy już nauczysz się “czytać” konie, zrozumiesz ich emocje, motywacje i zachowania.
Nie wszystkie z końskich gestów komunikacyjnych mogą być tu wytłumaczone, ale ważne jest, aby rozumieć oznaki rozluźnienia, podporządkowania i zrozumienia. Znaki rozluźnienia są często synonimami znaków podporządkowania, ponieważ gdy koń zaakceptuje cię jako swojego przywódcę, to wie, że jesteś zobligowany aby za niego uważać i chronić go, a zatem on sam może się zrelaksować.
Znaki rozluźnienia i uległości, których wypatrujemy u konia to opuszczenie głowy( ostatecznym znakiem jest opuszczenie głowy aż do ziemi)
Innym ważnym do zrozumienia znakiem jest oblizywanie i przeżuwanie. Konie przeżuwają tylko gdy są zrelaksowane, zatem to zawsze dobry znak jeśli ruszają szczęką.
 Jeśli wydajesz polecenie, chwalisz lub korygujesz konia a on zaczyna lizać/żuć, to oznacza to, że zrozumiał i zaakceptował twoją władzę.

 

 Podstawowy Sprzęt w jeździectwie naturalnym

1. Kantar sznurkowy (rope halter)- to kantar zrobiony ze sznurka o grubości ok. 6-7 mm (idealna grubość sznurka to 6,5mm, jednak w Polsce jest ciężko dostępny). Sznurek nie powinien być sztywny ani nie powinien się spłaszczać

2.Lina- w naturalnym jeździectwie stosuje się liny o różnej długości, z karabińczykiem bezpieczeństwa, lub z karabińczykiem żeglarskim. Lina musi być giętka, „żywa” i miękka i w miarę ciężka. Zazwyczaj liny mają 3,6m lub 6,5m.

3.
Carrot Stick- bat o długości 120cm zakończony rączką, a z drugiej strony skórzaną łapką, przez którą przeciąga się sznurek zwany savvy string. Jego długość dobiera się w zależności od potrzeb. Carrot stick ma się dobrze kojarzyć z np. z marchewką. Carrot stick ma służyć do dotykania konia i zarzucania na niego linki.

Moje zdanie na temat jazdy naturalnej 

Moim zdaniem jazda naturalna bardzo zbliża do siebie konia i jeźdźca.
Pomaga nawiązać im pewną więź. Dzięki niej człowiek może bardziej zrozumieć konia i w pewnym sensie stać się z nim jednością.
Podziwiam ludzi którzy uczą się jazdy naturalnej ponieważ, uważam że w ten sposób okazują miłość do swojego rumaka( chcą poznać jego naturę alby się do niego zbliżyć).
Ostatnio zaczęłam dużo czytać na temat tej jazdy i sama chciałabym nauczyć się jeździć naturalnie. :)
Według niektórych osób jazda naturalna psuje koniowi kręgosłup i ja również uważam że po nie kąt to prawda, lecz myślę że każdy z nas powinien nauczyć się takiej jazdy choćby po to aby zwiększyć swoją więź ze swoim przyjacielem.

A jakie jest wasze zdanie na temat jazdy naturalnej ? Piszcie w komentarzach :) 

 

Historia i przeznaczenie konia

Pochodzenie koni i ich udomowienie.

Konie prawdopodobnie wywodzą się od małego ssaka Hyracotherium,
żyjącego we wczesnym eocenie( ok. 50 mln lat temu) w Europie i Ameryce. Zwierzęta te , biegnąc, opierały się na czterech palcach przednich i trzech palcach tylnych nóg. W kolejnych epokach  geologicznych wielopalczaste osobniki w Europie i Azji z nieznanych przyczyn całkowicie wyginęły.
Przetrwały natomiast w Ameryce Północnej. Tam też przekształciły się na drodze ewolucji w formy jednopalczaste. W plejstocenie, kiedy Ameryka Północna była połączona z Eurazją przesmykiem w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa, zwierzęta te przywędrowały do Eurazji i Afryki. Pod koniec tej Epoki były już tam rozpowszechnione, o czym świadczą wizerunki z groty Lascaux w południowo-zachodniej Francji.
Według jednej z teorii bezpośrednimi przodkami współczesnych koni domowych był koń Przewalskiego z Azji środkowej.
Konie zostały oswojone prawdopodobnie 5-6 tyś. lat temu w Chinach. Około 2700r.p.n.e były w tym rejonie Azji zwierzętami domowymi. W Egipcie od 1590r.p.n.e używano ich do polowań i walk. W Grecji zaprzęgano je do wozów bojowych.

Przeznaczenie koni

Konie były niegdyś najpopularniejszymi zwierzętami pociągowymi, następnie wyparte przez maszyny(np. traktory i kombajny) . Dziś używane w celach rekreacyjnych i sportowych.

Ciekawostka:

Przeciętna długość życia konia wynosi 25-30 lat. Wysokość konia mierzy się w kłębie specjalną laską zoometryczną .

Koń Przewalskiego źr.DinoAnimals.pl